Το σπίτι των Λιδωρίκηδων στο Παλαιοκάτουνο που έκαψαν οι Τούρκοι
«Η διαμονή της οικογενείας εν τω τερπνώ εκείνω χωρίω ήτο όασις εν τη ερήμω. Ο φλοίσβος του ρέοντος ποταμού, οι παμμεγέθεις πλάτανοι, το πλήθος των αηδόνων, η μυροβόλος αύρα των ίων, και του χρυσίζοντος αμαράντου, το δροσερόν και υγιές κλίμα, ανεζωπύρησαν την εξηντλημένην οικογένειαν. Εκεί ο μικρός Νικόλαος [1817-1895, γιος του Αθανασίου Λιδωρίκη, μετέπειτα διπλωμάτης] εθαύμαζε την προπατορικήν οικίαν ρυθμού κατά το ήμισυ ενετικού και τουρκικού, με τους πύργους ένθεν και ένθεν, με τας επάλξεις, με τας πολεμίστρας, αλλά και τους ξύλινους τουρκικούς στολισμούς, με τους γύρω του οίκου ξύλινους εξώστας, χαγιάτια ονομαζομένους, τα μικρά παράθυρα, και την απέραντον εστίαν, ως μικρόν δωμάτιον, όπου εκαίοντο ολόκληρα δένδρα τρίζοντα χαρμοσύνως, και όπου εψήνοντο τα κάστανα»
* Η Πηνελόπη Λιδωρίκη – Παπαηλιοπούλου (1831-1904), συγγραφέας, ήταν κόρη του αγωνιστή Αθανάσιου Λιδωρίκη, διετέλεσε κυρία των τιμών της βασίλισσας Ἀμαλίας και έγραψε διάφορα άρθρα στην Εφημερίδα των Κυριών και σε άλλα έντυπα. Το βιβλίο της «Σελίδες τινές της ιστορίας του Βασιλέως Όθωνος» εκδόθηκε ανωνύμως στην Αθήνα (Εκδόσεις Κάρολος Μπεκ 1898) και αρχικά είχε αποδοθεί στον αδελφό της Νικόλαο, έως ότου δημοσιεύθηκε η ανολοκλήρωτη αυτοβιογραφία της (π. 1903) από τον ιστορικό Τάκη Λάππα το 1972. Ο σύζηγός της πολιτικός Ηλίας Παπαηλιόπουλος (παντρεύτηκαν το 1858) ήταν και αυτός γιός αγωνιστή (του Ασημάκη Παπαηλιόπουλου), εξελέγη βουλευτής Παρανασσίδος και διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών.