Ο πρώτος μεγάλος ευεργέτης του χωριού και του Συλλόγου είναι ο
Αναστάσιος Τσώρης. Ο πατέρας Πενταγιώτης, η μητέρα Κροκυλιώτισα, μεγάλη η αγάπη του και για τα 2 χωριά. Δημιούργησε το Ίδρυμα Αναστασίου Τσώρη το οποίο για περισσότερα από 40 χρόνια βοηθάει όλους εκείνους τους φοιτητές που κατάγονται από τα 2 χωριά να συνεχίσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους στο εξωτερικό, συνεχίζει ακόμη και θα συνεχίσειτην βοήθεια του. Στην διαθήκη του όμως άφησε ένα πολύ σημαντικό ποσό χρημάτων στον σύλλογο μας ώστε να δημιουργηθεί ένας ξενώνας στο χωρίο μας, όνειρο όλων των Κροκυλιωτών.
Κατόπιν ενεργειών του συμβούλιου βρέθηκε ο χώρος για την ανέγερση του ξενώνα, ήταν το παλιό δημοτικό σχολείο - σχολαρχείο που είχε ολοκληρώσει την χρήση του σαν Ειρηνοδικείο Κροκυλείου και στην κάτω αριστερή αίθουσα του στεγάστηκε το καλοκαίρι του 1976 για πρώτη φορά ένας χώρος για την διασκέδαση των νέων, οι παλαιότεροι θα το θυμούνται. Την επομένη χρόνια δημιουργήσαμε το ΛΕΙΒΑΔΙ, ξενώνα συνεχεία τώρα.
Η ανταπόκριση όλων των απανταχού Κροκυλιωτων μεγάλη οπότε σωστή και η απόφαση του συμβουλίου για μεγαλύτερο χώρο ισογείου και διπλάσια δωμάτια για τους πελάτες. Υπήρξε για πολλούς λόγους μια αύξηση στο κόστος κατασκευής που δεν επέτρεπε στον Σύλλογο να ολοκληρώσει το έργο και η μονή πηγή χρηματοδότησης ήταν το κράτος μέσω της κοινότητας οπότε έγινε η μεταβίβαση οικόπεδου και κτίσματος σε αυτήν.
Εννοείται ότι ο Σύλλογος ολοκλήρωσε αυτό που ξεκίνησε και πάντοτε φρόντιζε το έργο του παρακολουθώντας, βοηθώντας, ενημερώνοντας ακόμη και υποδεικνύοντας λάθη. Ένα τέτοιο χονδρό λάθος ήταν ότι παρόλο τις εξάμηνες συνεχείς οχλήσεις μας στον πρόεδρο του χωριού περί λήξης της άδειας λειτουργίας του ξενοδοχείου και την μόνιμη απάντηση ότι κάνουμε λάθος και αφού είχαν περάσει άλλοι 6 μήνες που πράγματι λειτουργούσε χωρίς άδεια μας ζητήθηκε να βρεθούμε σε συνάντηση με τους πρόκριτους του χωριού για να βρεθεί λύση.
Την εποχή που δημιουργήθηκε "Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" νόμος που άλλαζε τον χάρτη της τοπικής αυτοδιοίκησης το συμβούλιο του Συλλόγου θεώρησε ότι επρόκειτο για μοναδική ευκαιρία το ξενοδοχείο να επιστραφεί στον πραγματικό ιδιοκτήτη του. Έκανε τις απαιτούμενες επαφές και συνεννοήσεις με τους πρόκριτους του χωριού πήρε την θετική απάντηση που προσμονουσαμε, ο δικηγόρος που είχε αναλάβει την μεταβίβαση οργανώθηκε και ανεβρήκε όλο το συμβούλιο με τον δικηγόρο στο χωριό για να πέσουν οι υπογραφές. Εκεί εισπράξαμε ένα μεγαλοπρεπέστατο ΟΧΙ, γεγονός που εξώθησε την καταστήσει σε έντονη διαμάχη μεταξύ συμβουλίου, προκρίτων και δικηγόρου για πάρουμε την απάντηση ότι δεν σας το δίνουμε για δεν σας ελέγχουμε και μπορείτε να το κάνετε ότι θέλετε.
Έτσι το ξενοδοχείο Κροκύλειο συνέχισε να ανήκει στην τέως κοινότητα Κροκυλειου και επί δημαρχίας Νικολετου σε πρόταση αυτού να περάσει το ξενοδοχείο στον Δήμο όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι μαζί με τους Κροκυλιωτες συναδέλφους τους και τον δυο παρατάξεων ψήφισαν ΝΑΙ. Μια φορά δόθηκαν αρκετά χρήματα από τον δήμο για την συντήρηση του ξενοδοχείου και αφού ο Νικολέτος δέχτηκε μεγάλη πίεση από το συμβούλιο του συλλόγου από τότε λίγα πράγματα.
Συνοψίζοντας διακρίνουμε την λεπτή γραμμή μεταξύ προόδου και αναποτελεσματικότητας.
Σημείωση Συλλόγου: Το ανωτέρω δημοσιεύεται μετά από παράκληση του κ. Ν. Σινόπουλου προκειμένου "οι χωριανοί να γνωρίζουν την ιστορία" όπως μας ανέφερε στο διαβιβαστικό του. Από πλευράς μας δεν το σχολιάζουμε, συμπληρώνουμε μόνο αναφορικά με την χρηματοδότηση, πως μετά από ενέργειες του κ. Κώστα Γραβάνη στην Περιφέρεια εκταμιεύτηκε ποσό ύψους 28.000.000 δρχ. που ήταν αναγκαίο για την ολοκλήρωση των εργασιών. Συνοδέψαμε επίσης το άρθρο με τη φωτογραφία που είναι από τα εγκαίνια του ξενοδοχείου.