Το Κροκύλειο είναι ο τόπος στον οποίο έχω περάσει τα περισσότερα και ομορφότερα καλοκαίρια της ζωής μου. Από πολύ μικρή ηλικία, μαζί με τον παππού μου, την γιαγιά μου και την μικρή μου αδερφή, περνούσαμε ένα μεγάλο μέρος των καλοκαιρινών διακοπών μας, στο σπίτι μας στον κάτω μαχαλά όπου συγκεντρωνόταν και η υπόλοιπη οικογένεια. Με τον τρόπο αυτό, από πολύ μικρός συνδέθηκα συναισθηματικά με το χωριό και τους ανθρώπους του - συγγενείς και συγχωριανούς - με τους οποίους συνεχίζω να διατηρώ άριστες διαπροσωπικές σχέσεις.

Για όλα τα μέλη της οικογενείας μου, το Κροκύλειο δεν είναι απλώς ένας καλοκαιρινός προορισμός αλλά ένας τόπος με μεγάλη συναισθηματική αξία. Ο παππούς και η γιαγιά μου διέμεναν για περίπου μια δεκαετία στο χωριό, έτσι η μητέρα μου με τις αδερφές της μεγάλωσαν και ξεκίνησαν εκεί το σχολείο. Στη συνέχεια που μετακόμισαν στην Αθήνα εντάχθηκαν στην χορευτική ομάδα παραδοσιακών χορών του συλλόγου καθώς ενώ τα καλοκαίρια στο χωριό ήταν πάντα από τους πρώτους που συμμετείχαν στο άνοιγμα και τη λειτουργία του Λιβαδιού που λεγόταν και ντισκοτέκ τότε. Οι θείες μου διατηρούν τους στενούς δεσμούς με το χωριό τους έχοντας τα εκλογικά τους δικαιώματα στον δήμο Δωρίδος και επιδιώκοντας ενεργή συμμετοχή στα δρώμενα της περιοχής και του συλλόγου. Η αγάπη όλων για τον τόπο μας, καλλιεργήθηκε μέσα από την συμμετοχή μας σε δράσεις και πρωτοβουλίες του συλλόγου Κροκυλιωτών ο Μακρυγιάννης.

Πολλές προσωπικές μου αναμνήσεις είναι συνδεδεμένες με τη συμμετοχή μου σε αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, πεζοπορίες, αγώνες τρεξίματος, τσουβαλοδρομίες, θεατρικές παραστάσεις) που έγιναν είτε στο πλαίσιο των καλοκαιρινών εκδηλώσεων του συλλόγου, είτε των τοπικών τουρνουά που διεξάγονται σε συνεργασία με τα άλλα γειτονικά χωριά. Τα τελευταία 2 χρόνια έτυχε να βοηθήσω στον καθαρισμό του εξωτερικού χώρου του Λιβαδιού καθώς και στην μεταφορά και οργάνωση του απαραίτητου εξοπλισμού (κάβα, ηχητικά, φώτα, ποτήρια κτλ.). Παρατηρώντας την λειτουργία του χώρου από κοντά διαπίστωσα πόσο σημαντική ήταν η λειτουργία του "Club" Λιβάδι στο χρονικό διάστημα που ο ξενώνας του Κροκυλείου παρέμεινε κλειστός καθώς ήταν ο μόνος τόπος συγκέντρωσης των χωριανών τα βράδια.

Όπως και πολλοί ακόμα χωριανοί μου, θεωρώ πως το Κροκύλειο είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά του δήμου Δωρίδος και μπορεί να αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Η κεντρική πλατεία του χωριού μας είναι αντικειμενικά η μεγαλύτερη και ομορφότερη στην περιοχή. Για να τονωθεί η ζωή στο χωριό μας και τον ξενώνα, είναι σημαντικό ο σύλλογος σε συνεργασία με τους κατοίκους του χωριού να διοργανώνουν γιορτές, συναυλίες και πανηγύρια, που θα προσελκύουν τον θαυμασμό και την συμμετοχή ανθρώπων από άλλα χωριά, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο. Σημαντικό επίσης είναι το γήπεδο του ποδοσφαίρου δίπλα στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, το γήπεδο του μπάσκετ στο προαύλιο του παλιού δημοτικού σχολείου και η παιδική χαρά να συντηρούνται σωστά ώστε να μπορούν τα μικρά παιδιά να παίζουν τα αγαπημένα τους παιχνίδια και παράλληλα να διοργανώνονται διάφοροι αθλητικοί αγώνες στο χωριό μας όπως τα προηγούμενα χρόνια.

Κλείνοντας, το πιο σημαντικό από όλα είναι οι άνθρωποι του Κροκυλείου να είναι αγαπημένοι και μονιασμένοι, να προσπαθούν για το συλλογικό καλό και κυρίως η νέα γενιά όπως εγώ και οι συνομήλικοι μου, να αγαπάμε το χωριό, να το επισκεπτόμαστε τακτικά και να προσπαθούμε με κάθε δυνατό τρόπο «να βάλουμε το λιθαράκι μας» για την προαγωγή του.