Να ζεις μια ζωή άξια να την ιστορήσουν οι απόγονοί σου, σπάνια και μεγάλη η αναγνώριση... Η περίπτωση του Μίλτου Γ. Λιδωρίκη (1871-1951) υπήρξε συμπύκνωση και ξετύλιγμα της ίδιας της πορείας της ελληνικής αστικής κοινωνίας από τον 19ο στον 20ό αιώνα, καθώς ο ίδιος εξέφραζε έναν ενθουσιώδη πατριωτισμό μαζί με μιαν αστείρευτη διάθεση κοινωνικής προσφοράς, που σήμερα η προσωπικότητά του να ανήκει σε ένα είδος ανθρώπων λίγο πολύ λησμονημένων. Και η εκτίμηση αυτή είναι που κάνει την άφιξη του βιβλίου «Μίλτος Γ. Λιδωρίκης (1871-1951) – Ο Εύζωνας, ο Ρουμελιώτης, ο Αθηναίος, ο Θεατράνθρωπος» ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και δελεαστική. Συγγραφέας είναι ο εγγονός του, Μίλτος Α. Λιδωρίκης (που έχει γράψει και τη βιογραφία του Κώστα Μουσούρη) και η επιμέλεια του βιβλίου είναι του δισέγγονού του, δημοσιογράφου Αλέκου Μ. Λιδωρίκη. Τα ονόματα Μιλτιάδης και Αλέξανδρος εναλλάσσονται στην οικογενειακή γραμμή. Στο ευρύτερο κοινό, είναι ιδιαιτέρως γνωστός ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αλέκος Λιδωρίκης, που ανήκε στις ενδιάμεσες γενιές και ο οποίος είναι γιος του βιογραφούμενου Μίλτου Λιδωρίκη.

Το βιβλίο είναι μια ιδιότυπη βιογραφία που στην ουσία διακλαδίζεται ως ένα οικογενειακό δένδρο με ρίζες εντοπισμένες πίσω στην προεπαναστατική Ελλάδα και με κορμό πάντα την πορεία και την προσωπικότητα του Μίλτου Γ. Λιδωρίκη, ως μιας περίπτωσης μοναδικής που συνδύασε την πολιτική, το θέατρο, τη λογοτεχνία και τη φιλοπατρία. Οι Λιδωρίκηδες, παρότι έλκουν την καταγωγή από τη Δωρίδα Φωκίδος, από πολύ νωρίς αποτέλεσαν μία από τις κοινωνικές φλέβες της αστικής Αθήνας. Το πατρογονικό σπίτι ήταν δίπλα στο Ιλίου Μέλαθρον, ένα αρχοντικό προς τη σημερινή οδό Βουκουρεστίου. Εκεί, μάλιστα, στα ζωγραφιστά και κατάφορτα σαλόνια, φωτογραφήθηκε ο Μίλτος Γ. Λιδωρίκης με την πλήρη ευζωνική στολή, που αγαπούσε να φοράει και που του θύμιζε πάντα την ηρωική συμμετοχή του στους Βαλκανικούς Πολέμους.
Συνδεδεμένος με όλη την πολιτική σκηνή από την εποχή του Τρικούπη ώς τον Βενιζέλο, ο Μίλτος Γ. Λιδωρίκης ενέπλεξε στενά τη ζωή του με το Βασιλικό (Εθνικό) Θέατρο τόσο διοικητικά όσο και ψυχικά. Υπήρξε διευθυντής της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, ένα είδος δασκάλου, καθώς είχε έντονη την αίσθηση του χρέους, της συνέχειας και της τιμής. Υπήρξε πολυγραφότατος, στη θεατρική πρόζα αλλά και στην επιθεώρηση, ήταν σκηνοθέτης αλλά και οργανωτής θιάσων και θεατρικών παραγωγών. Ιδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Θεάτρου με όραμα για την αναγέννηση της τέχνης. Ηταν πολυπράγμων, οραματιστής, ένας άνθρωπος ανήσυχος.

Είναι συγκινητικά τα λόγια του εγγονού του και συγγραφέα του βιβλίου, Μίλτου Αλέκου Λιδωρίκη: «Ο Μίλτος Λιδωρίκης ήταν ερωτευμένος με τη ζωή, γενναίος, έντιμος, αδέσμευτος, εργατικός, γλεντζές, εγωκεντρικός, δημοκρατικός –πιο δημοκρατικός δεν γίνεται– πατριώτης, πιο πατριώτης δεν γίνεται, καλωσορίζοντας όμως και κάθε αξιόλογο καινούργιο από όπου και αν ερχόταν».

Το βιβλίο διατίθεται από τα βιβλιοπωλεία  BookLoft (Πατριάρχου Ιωακείμ 44) και Free Thinking Zone (Σκουφά 64).

Στο βιβλίο έχει αναφερθεί και η εφημερίδα Έθνος, ενώ σύντομα θα υπάρξει στην ιστοσελίδα και την εφημερίδα του χωριού μας σχετικό αφιέρωμα για τον Κροκυλιώτη Μίλτο Λιδωρίκη, συγγενή και απόγονου του γνωστού μας Αθανάσιου Λιδωρίκη. Στη φωτογραφία ο Μίλτος Λιδωρίκης προλογίζει την πρώτη παράσταση τραγωδίας στην Επίδαυρο μετά από αιώνες σιωπής του θεάτρου.